The making of...


Het mag niet te saai zijn, maar ook niet te hysterisch. Het moet diepgang hebben, maar het moet ook weer niet te zwaar zijn. Humor, maar niet over the top. Een tikkeltje onvoorspelbaar zou leuk zijn, maar het moet ook echt herkenbaar zijn. Boeiend vanaf het begin, origineel, het liefst nog met een twist en uiteraard een happy end…

Deze woorden stonden dikgedrukt op mijn nog lege pagina. Waar moest ik over gaan schrijven…? Tientallen verhaallijnen spookten letterlijk door mijn hoofd heen, maar er zat er geen één bij waarvan ik echt dacht: dit is hem. Maar de tijd begon te dringen…

Dus maakte ik een fout, een grote fout die ik zeker niet nog een keer zal maken: ik koos voor veilig. Netjes binnen de randjes, geen risico… Alsof je voor een man kiest die lief en zorgzaam is, met een goede baan, mooie auto en een fijn huis. Hij luistert aandachtig naar je, helpt mee in het huishouden, stuurt schattige berichtjes naar je… maar als hij naakt voor je staat denk je alleen maar: mag het licht uit. Dat wérkt gewoon niet.

En zo was het ook met mijn boek. Er ontbrak iets. Maar ik zat al bijna op de helft…

Wat heb ik getwijfeld. Doorschrijven? Herschrijven? Of al die woorden wissen… al dat werk, al die nachten, al die uren die ik aan mijn kinderen had kunnen besteden… Allemaal voor niets? Ja, het was allemaal voor niets, want ik ben opnieuw begonnen. Wat heb ik gevloekt. Nou, eigenlijk viel dat wel mee, maar het klinkt lekker dramatisch.
 
Maar nu, een jaar later, kan ik zeggen: het was de juiste beslissing. Want dit boek dat ik nu geschreven heb, waarvan ik de meer dan geweldige cover en titel op 15 november mag onthullen, is het allemaal waard geweest. Het is als een man die lief en zorgzaam is, met een goede baan, een mooie auto en een fijn huis. Hij luistert aandachtig naar je, helpt mee in het huishouden, stuurt schattige berichtjes… en als hij naakt voor je staat… denk je… ach, dan ben je niet eens meer in staat om überhaupt nog na te denken.

Dus is het de hoogste tijd om te werken aan mijn vierde boek.

Het mag niet te saai zijn, maar ook niet te hysterisch. Het moet diepgang hebben, maar het moet ook weer niet te zwaar zijn…

Reacties

Mooi gezegd, Gillian. En het is nóóit voor niets! Als je die ervaring niet had gehad, van al die weggegooide woorden waar je zo hard aan had gewerkt tegen je gevoel in, had je ook niet de les geleerd die je nu nooit meer zult vergeten.

Reactie toevoegen